Jak ćwiczyć z dzieckiem ze wzmożonym napięciem mięśniowym? Ćwiczenia dla niemowlaka z napięciem mięśniowym: bujanie na piłce. Weź dziecko na ręce, usiądź na piłce. Balansuj biodrami na boki, do przodu i do tyłu. Delikatne bujanie przyzwyczai twoje dziecko do zmian ułożenia ciała i ćwiczy zmysł równowagi. dzieci mające problem z samoobsługą – czynnościami dnia codziennego (ubieranie się, zapinanie guzików); dzieci, które mają problem z koordynacją obu rąk podczas manipulowania przedmiotem; dzieci z wyraźnie obniżonym lub podwyższonym napięciem mięśniowym. Mózgowe porażenie dziecięce jest najczęstszym zespołem wieku dziecięcego i można zaobserwować je między 12 a 18 miesiącem życia dziecka. Zaburzenia ruchowe pojawiające się we wcześniejszych etapach rozwoju opisywane są jako zaburzenia ruchowe pochodzenia ośrodkowego (ZRPO) i mogą, ale nie muszą przyczyniać się do rozpoznania U starszych dzieci z wzmożonym napięciem mięśniowym oprócz rehabilitacji stosuje się także farmakoterapię. Często wdrażane są także masaże, okłady i naświetlania. Starsze dzieci powinny także często korzystać z basenu. W leczeniu dzieci z napięcia mięśniowego szerokie zastosowanie ma marihuana lecznicza. Zaprojektowane foteliki samochodowe dla niepełnosprawnych uwzględniają wszystkie te potrzeby, doskonale sprawdzając się zarówno na krótkiej trasie, jak i podczas wielogodzinnej podróży. Najlepszy fotelik samochodowy dla niepełnosprawnych dzieci osiąga wagę wyższą niż standardowe 15 - 26 kilogramów. Odchudzam, edukuję i zmieniam nawyki żywieniowe. Jednocześnie udowadniam, że zdrowe jedzenie może być pyszne i szybkie w przygotowaniu. Jestem mamą więc tematy związane z żywieniem dzieci nie są mi obce. Wychodzę z założenia, że odżywianie powinno być odpowiednio dostosowane do aktywności, którą się ma na co dzień. Produkt wykonywany na podstawie indywidualnych pomiarów ERHEM ERH 66/3.STEP SIT to orteza przeznaczona dla osób z obniżonym napięciem mięśniowym, porażeniem, niedowładami wiotkimi, podwichnięciami, zwichnięciami w stawie biodrowym oraz dla tych pacjentów, którzy zmagają się z dystrofią mięśni, przepukliną oponowo-rdzeniową Seplenienie boczne jest jedną z dość często występujących wad wymowy u dzieci. Polega na deformacji głosek – czyli wymawianiu w sposób nieprawidłowy, niezgodny z normami ortofonicznymi języka polskiego. Termin „boczne” odnosi się do kierunku wydostawania się powietrza – bokiem, a nie środkiem jamy ustnej. Dlatego wyróżnia Gdy mamy do czynienia z dzieckiem z obniżonym napięciem mięśniowym, głównym problemem braku podnoszenia i utrzymania główki jest deficyt zdolności do przeciwdziałania sile grawitacji. Siła ta stawia tak duży opór dziecku, że nie jest w stanie przeciwko niej unieść główki. Ale może jest to związane z problemem ze strony dziecka (np. obniżonym napięciem mięśniowym w obszarze twarzy) – wtedy logopeda ocenia co jest źródłem i wprowadzam terapię niemowlęcia lub odeśle do fizjoterapeuty jeśli problem obejmuje nie tylko strefę w obszarze twarzy. Opracowanie: dr.n.med. Ewelina Nowak specjalista fizjoterapii LBq7kGU. Świadomość Rodziców i Specjalistów jest coraz większa. Dzieci z obniżonym napięciem mięśniowym bardzo często uzyskują wsparcie terapeutyczne w pierwszym okresie życia. Kiedy maluch zaczyna chodzić wszyscy wspólnie świętujemy sukces Małego Bohatera i jego Rodzicielskiego Sztabu. Co jednak dalej..czy pozbyliśmy się problemu? O tym za chwilę- wyjaśnijmy krótko czym jest to obniżone napięcie mięśniowe. Nieraz w swojej pracy spotykam się z przerażeniem w oczach rodziców gdy padają słowa napięcie mięśniowe. Często boją się oni, że ich Maluszkowi dolega coś poważnego. Wyobraźcie sobie (a może wiecie z własnego doświadczenia) co czują rodzice, którzy zostali wysłani przez lekarza do fizjoterapeuty, bo ich dziecko ma obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe; dodajmy jeszcze, że rodzice nie zapamiętali lub lekarz nie miał czasu wyjaśnić czym to napięcie mięśniowe jest, więc postanowili sprawdzić w Internecie..o zgrozo…a tam już wszystkie możliwe czarne scenariusze… Otóż napięcie mięśniowe ma każdy z nas i całe szczęście, gdyż dzięki niemu możemy siedzieć, stać itp, a siła grawitacji nie ściąga nas do podłoża jak ma to miejsce z każdym przedmiotem nieożywionym ;) Inaczej mówiąc napięcie mięśniowe sprawia, iż jesteśmy w stanie przeciwdziałać sile grawitacji, a także daje nam gotowość do rozpoczęcia ruchu. I właśnie tu wyjaśnimy sobie w uproszczony sposób owo obniżone i podwyższone napięcie. Podwyższone napięcie mięśniowe sprawia, iż ciało jest na tyle „sztywne/napięte”, iż trudno jest wykonać ruch np. ma trudność z wyciągnięciem ręki do zabawki w podporze na brzuchu z powodu podwyższonego napięcia w obrębie obręczy barkowej, czy niemożność wykonania swobodnych ruchów palców w leżeniu na plecach. [pamiętajmy o okresach, w których jest to normą rozwojową] Obniżone napięcie mięśniowe także utrudnia wykonanie ruchu, ale nieco w inny sposób. Ciało jest na tyle „wiotkie/rozluźnione (średnie słowo..ale obrazujące problem)”, że nie do końca radzi sobie z przeciwdziałaniem sile grawitacji, a przez to ma obniżoną gotowość do wykonania dodatkowo jakiegoś celowego ruchu. Dla przykładu dziecko z obniżonym napięciem mięśniowym musi wykorzystać kończyny górne do utrzymania pozycji siedzącej w związku z tym trudno mu używać ich do zabawy lub zmienić pozycję na pozycję czworaczą. Za napięcie mięśniowe odpowiada układ nerwowy, dlatego zawsze, gdy wielkość napięcia czy też jego rozkład w poszczególnych częściach ciała niepokoją- nie wolno bagatelizować sytuacji i należy udać się do specjalisty. Napięcie mięśniowe odbiegające od normy nie musi oznaczać wcale poważnych zaburzeń neurologicznych, ale może utrudniać osiąganie kolejnych kroków milowych czy też wymuszać nieprawidłowe wzorce ruchowe (o przykładowych strategiach wybieranych przez dzieci z nieprawidłowym napięciem napiszę innym razem). Częste sygnały mogące świadczyć o obniżonym napięciu mięśniowym w okresie noworodkowym i niemowlęcym to: trudności z pobieraniem pokarmu przez noworodka; niska aktywność noworodka czy niemowlaka, dzieci te są częściej bardziej ospałe, spokojne; brak wyciągania rąk do zabawki w leżeniu na plecach (2-3mc), dzieci z onm często wykorzystują kończyny górne do stabilizacji pozycji leżenia na plecach, gdyż nie czują się w niej zbyt pewnie; nóżki prawie cały czas leżą na podłożu, zamiast fikać w górze, a tym samym niemowlę nie dotyka swoich ud, kolan, czy stóp (4-7mc); w pozycji leżenia na brzuchu problem z niskim i wysokim podporem) nieprawidłowy wynik próby trakcyjnej; leżąc na brzuchu unoszenie głowy poprzez silną pracę prostownikami odcinka szyjnego kręgosłupa zamiast korzystania z reakcji prostowania-czyli w uproszeniu pchania przedramionami w podłoże-a jeszcze prościej zadzieranie głowy nie podpierając się lub prawie nie podpierając się na przedramionach; niechętne lub raczej znienawidzone;) leżenie na brzuchu; środek ciężkości w leżeniu przodem w okolicy 3-4 mc nie przesuwa się w okolice pępka, a w okolicach 5 mc w okolicę spojenia łonowego (pupy), tylko nadal pozostaje w okolicy klatki piersiowej; czyli dziecko leżąc na brzuchu, uniesioną w powietrze ma tylko głowę, czyli nadal nie pracuje aktywnie mięśniami brzucha, a prostownikami. Powyższe sprawy na pewno warto skonsultować ze specjalistą. A teraz..po trochę przydługim wstępie powiedzmy sobie czym może skutkować owo obniżone napięcie mięśniowe zaobserwowane w okresie niemowlęcym. Nie jest tak, że ono mija- jest można powiedzieć taką cechą charakterystyczną dziecka i towarzyszyć mu będzie nadal. Poprzez ćwiczenia możemy wpłynąć na tor rozwoju i jakość mechanizmów motorycznych wykorzystywanych przez dziecko, a przez to zapobiegać wadom postawy i poprawiać funkcjonowanie nie tylko w sferze motorycznej. Kiedy zakończymy już świętowanie pierwszych kroków :) zazwyczaj rodzice kierują swój czujny rodzicielski wzrok na STOPY (i kolana) dziecka. Martwią ich zazwyczaj dwie kwestie- to, że stopy (i kolana) są koślawe i/lub to, że ich dziecko chodzi na palcach. Koślawość stóp (i kolan) po 2 roku życia występuje w rozwoju fizjologicznym dzieci, ale faktycznie stopień koślawości w związku z wiotkością tkanek może być większy u dzieci z onm- trzeba być czujnym, dbać o dobre obuwie, a wątpliwości konsultować. Druga kwestia- chodzenie na palcach może być normą, wynikiem onm, wynikiem nadwrażliwości dotykowej w obrębie stóp, a także mieć podłoże emocjonalne… sporo tego i nie zawsze łatwe do zróżnicowania. Po stopach często przychodzi kolej na usta- dzieci z obniżonym napięciem mogą mieć częściej otwartą buzię, trudności z kontrolowaniem śliny, opóźniony rozwój mowy, trudności z jedzeniem (przeżuwaniem- np. przegryzają z otwartą buzią, gdyż ich mięśnie szybciej się męczą), nieprawidłową artykulację, może także występować zgrzytanie zębami. Konsultację tych trudności najlepiej rozpocząć od wizyty u dobrego neurologopedy, który jeśli uzna, iż podłoże wynika z onm odeśle dziecko także w ręce fizjoterapeuty. Kiedy dziecko ma około 3 lata wielu rodziców zwraca uwagę na funkcję ręki- zgłaszanymi zazwyczaj trudnościami są czynności samoobsługowe typu: rozbieranie, ubieranie się, wkładanie butów, ale także zabawy angażujące precyzyjną motorykę. W takich sytuacjach problem nie zawsze leży w samej ręce, ale już w kontroli postawy- która jest fundamentem dla aktywności motoryki małej- kto może nam wtedy pomóc? Ja udałabym się z dzieckiem do fizjoterapeuty, ale wiem, że i logopedzi mają aktualnie dużą wiedzę na ten temat- najlepiej, gdy trafimy do miejsca, w którym pracuje zespół terapeutyczny, który pomoże nam ustalić priorytety w terapii naszego dziecka. Mniej oczywiste mogą wydawać się trudności z czytaniem, przepisywaniem z tablicy, koncentracją czy zachowaniem. O ile pierwsze mogą wynikać z męczliwości mięśni okoruchowych, o tyle dwie ostatnie sprawy są bardzo złożone. I tu pomocny może okazać się terapeuta Integracji Sensorycznej. Może się tego wydawać dużo…i trochę strasznie, ale w rzeczywistości zwykle jest tak, że gdy dobrze ustalimy priorytety w pracy z dzieckiem, to pracując teoretycznie w jednej sferze np. ruchowej z fizjoterapeutą, czy zajmując się integracją sensoryczną wpływamy również na poprawę mowy i odwrotnie. Także, nie bójmy się, a szukajmy i działajmy. Wiele rzeczy poprawić możemy już w domu, poprzez czynności dnia codziennego angażując dziecko w różnego typu zadania, odpowiednio organizując zabawę. Podsumowując jeszcze raz zbierzmy sobie co może pojawić się u starszych dzieci, w których wczesnym rozwoju zaobserwowano obniżone napięcie mięśniowe: chodzenie na palcach; znaczna koślawość stóp i kolan; siadanie zazwyczaj w siad „W” ; wady ustawienia kręgosłupa; opóźniony rozwój mowy, trudności artykulacyjne; trudności z jedzeniem; trudności z aktywnościami samoobsługowymi; nieprawidłowy chwyt kredki; nieprawidłowy docisk kredki do papieru; męczliwość przy aktywnościach angażujących motorykę precyzyjną; trudności z czytaniem, pisaniem, przepisywaniem z tablicy; trudności z utrzymaniem równowagi, częste potykanie się; trudności z koncentracją; trudności z zachowaniem (np. mocne ściskanie osób, niecelowe niszczenie przedmiotów, wciskanie się w ciasne kąty). Joanna Kaczyńska– fizjoterapeuta, terapeuta NDT Bobath, terapeuta Integracji Sensorycznej, psycholog (spec. Neurobiopsychologia) INDYWIDUALNY PROGRAM WCZESNEGO WSPOMAGANIA ROZWOJUrealizowany w terminie od listopada do maja .... roku1. Grupa I2. Zespół Wczesnego Wspomagania rozwoju dzieci:• mgr Ewa Trzeszan - logopeda• mgr Ewa Trzeszan - terapeuta pedagogiczny• mgr X- psycholog Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju, wydana przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną .HarmonogramLiczba godzin wczesnego wspomagania rozwoju 8 godzin w Liczba godzin terapii logopedycznej: 8 godzin w miesiącu (30 min w poniedziałki, wtorki, środy, czwartki, piątki- dzień dodatkowy)Kierunki działań Wczesnego Wspomagania Rozwoju dziecka i jego rodziny:1. WSPOMAGAJĄCE DZIECKO KRYTERIA OSIĄGNIĘĆ DZIECKA SPOSÓB REALIZACJIDZIAŁANIA LOGOPEDYCZNE1. Stymulowanie rozwoju mowy oraz korygowanie występujących .Doskonalenie rozumienia mowy biernejB. Rozwijanie mowy czynnej:a) usprawnianie narządów artykulacyjnychb) wzmacnianie funkcji słuchowychc) wzmacnianie funkcji oddechowychd) korygowanie nieprawidłowości C. Porozumiewanie się z otoczeniem w najpełniejszy TERAPEUTYCZNO- PEDAGOGICZNE 1. Rozwijanie procesów poznawczych:A. Doskonalenie percepcji Doskonalenie percepcji Rozwijanie orientacji w schemacie ciała i w Rozwijanie procesów myślenia2. Rozwijanie sprawności ruchowej ze zwróceniem uwagi na stronność ciała (Kinezjologia Edukacyjna) A. Doskonalenie motoryki Rozwijanie sprawności Doskonalenie koordynacji wzrokowo – Rozwijanie czynności samoobsługowych:a) Doskonalenie umiejętności ubierania i rozbierania Doskonalenie umiejętności jedzenia,c) Kształtowanie umiejętności mycia rozwoju emocjonalnego. pozytywnego obrazu własnej zachowań Rozumienie i przestrzeganie norm i Rozwijanie współdziałania w Stosowanie zwrotów skupia się na opowiadaniach – rozumie ich ogólny sens. Pracuje z sprawność aparatu artykulacyjnego w trakcie różnych zabaw i ćwiczeń na miarę swoich możliwości oraz potrafi :• unosić język do góry• pionizować język• oblizywać wargi• wysuwać język • dotykać językiem do nosa i brody• wypychać językiem policzki• kląskać• mlaskać• zlizywać miód z talerzyka • cmokać• naprzemiennie otwierać i zamykać usta w różnym tempie• słuchać dźwięki wydawane przez pojazdy, instrumenty• rozpoznawać i naśladować dźwięki wydawane przez zwierzęta• wskazywać zwierzę na obrazku• powtarzać dźwięki, sylaby, proste wyrazy • dmuchaćStara się poprawnie realizować głoski szeregu się poprawnie realizować głoski szeregu się przygotować język do wymowy głoski cały się wyraźnie mówić prostymi przestawia wyrazów w upraszcza grup i dobiera pary obrazków pasujących do siebie (zasada przynależności).Wskazuje przedmiot niepasujący do obrazek pocięty na 3-4 wg i nazywa barwy podstawowe Wskazuje i nazywa podstawowe figury geometryczne płaskie;Rozpoznaje dźwięki z otoczenia, dobiera obrazek do dźwięku;Rozpoznaje i nazywa instrumenty perkusyjne, np. bębenek, tamburyn, trójkąt, zagrać na wybranym instrumencie perkusyjnym;Wskazuje i nazywa części ciała;Wskazuje i nazywa położenie przedmiotów w stosunku do własnego ciała: przede mną, za mną, z boku;Posługuje się określeniami dotyczącymi kierunków w przestrzeni: do tyłu, do przodu, przed siebie;Orientuje się w porach dnia: rano, południe, różnorodne wrażenia ruchowe podczas zabaw psychoruchowych, ćwiczeń metodą Knilla, W. Sherborne, Kinezjologii Edukacyjnej przedmioty i uzasadnia, dlaczego do siebie zbiory przedmiotów według określonej obiekt niepasujący do historyjki obrazkowe składające się z kilku się swobodnie, dostosowując sposób ruchu do określonych piłkę czynności:Malowanie farbami dużych kształtów. Malowanie jednocześnie obydwoma rękami na dużym arkuszu pędzlem linii prostych, splątanych nici, krótkich, pionowych linii falujących poziomych i pionowych (np. fale na morzu) z zachowaniem ciągłości i kierunku zgodnego z kierunkiem i kolorowanie pisakami .Kolorowanie prostych obrazków (zwracanie uwagi na utrzymanie się w konturze obrazka).Kolorowanie figur geometrycznych (zwracanie uwagi na utrzymanie się w konturze obrazka).Kreślenie linii poziomych i pionowych "po śladzie" i linii zamkniętych (koła, owale, prostokąty).Łączenie liniami zaznaczonych kul z klocków wg kolorów, paciorków wg kształtu, figur geometrycznych wg kolorów, wielkości lub stempelkami obrazkowymi cięcie obrazka z użyciem szablonów -odrysowywanie figur, prostych z plasteliny, plasteliny i zapełnianie nią duże i małe korale, samodzielnie rozebrać i stosuje kolejność przy wkładaniu zamek posiłek posługuje się łyżką i myje myje ręce, zachowując prawidłową wyraża uczucia stany emocjonalne innych emocje pozytywne i trudności doprowadza pracę do i podporządkowuje się poleceniom kierowanym do całej i stosuje zasady zachowania się na terenie przedszkola i podczas wyjść poza jego teren (przestrzega norm narzuconych z zewnątrz).Respektuje zabawki, zna ich miejsce w poczekać na swoją zwrotów grzecznościowych w miarę swoich zasobu słownictwa poprzezprace z ilustracjami, z książek, z programów multimedialnych Słuchanie przez dziecko czytanego zjawisk otaczającego działań stymulujący rozwój mowy dla dzieci z obniżonym napięciem mięśniowym w zakresie narządów artykulacyjnych oraz zawartych w Grupowym Programie Wspomagania rozwoju do komunikacji werbalnej wzmacnianie (serduszka, naklejki, medale).Zabawy logopedyczne:• ćwiczenia w powtarzaniu dźwięków, sylab, prostych wyrazów• ćwiczenie usprawniające aparat artykulacyjny• ćwiczenia oddechowe (Program Oddechowy ,, Zabawy z Oddeszkiem” E. Trzeszan, zajęcia relaksacyjne)• ćwiczenia w kształtowaniu słuchu• ćwiczenia w naśladowaniu prostych czynnościPraca z programami multimedialnymi:- Mówiące obrazki- Zabawy słowem- Obrazkowy słownik tematyczny- Logorytmika- Logo-gryZabawy z pomocami dydaktycznymi:- Lotto dźwiękowe- Instrumenty muzyczne- Domina, inne- Muzykoterapia- ArteterapiaProgram multimedialny; LogorytmikaInstrumenty muzyczneZabawy i ćwiczenia wykorzystujące:- Elementy metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Metodę aktywności M. Ch. Elementy Masaże dłoni (terapia ręki) i Metody Elementy terapii Integrację Kinezjologię Edukacyjną na konkretach (np. nawlekanie guzików, korali na sznurek, worek doznań zmysłowych)Formułowanie dodatkowych i ćwiczenia wykorzystujące:- Metodę prof. E. Gruszczyk- Kolczyńskiej- dziecięca Metodę glottodydaktyki .- Metodę Metodę Klanzy- Elementy Metody M. Montessorii, Metodę Dobrego Startu (MDS).- Paluszkowe i ćwiczenia wykorzystujące pomoce z Kącika Sportowego oraz ogrodu z KEZabawy i ćwiczenia wykorzystujące:- Pomoce dydaktyczne- Konkretne przedmioty (pojemniki, pudełka, skrzynki, małe przedmioty, guziki, koraliki, naturalne produkty spożywcze, leśne)- Warsztat plastyczny(kredki różnorodne pisaki, plastelina, ciastolina, cekiny, brokat, materiały o różnorodnej fakturze, klej, inne)- Własne karty pracy- Karty pracy H. Tymichowej –Grafomotoryka- Karty pracy z KE- Karty pracy z programów multimedialnych (Mówiące obrazki, Logopedia, Wspomaganie rozwoju, Idę do szkoły)Udział w konkursach z różnymi rodzajami zapięć (rzepy, zamki błyskawiczne, guziki, zatrzaski).Zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa podczas ćwiczeń i zabaw wyrównawczych. Kształtowanie pozytywnego obrazu własnej multimedialnych treści programowych (Zabawy słowem, Słownik obrazkowy, Wspomaganie Rozwoju) orazkart WSPIERAJĄCE RODZINĘ DZIECKA SPOSÓB REALIZACJI1. Udzielanie pomocy w zakresie kształtowania postaw i zachowań pożądanych w kontaktach z dzieckiem: wzmacnianie więzi emocjonalnej pomiędzy rodzicami i dzieckiem, rozpoznawanie zachowań dziecka i utrwalanie właściwych reakcji na te zachowania;2. Udzielanie instruktażu i porad oraz prowadzenie konsultacji w zakresie pracy z dzieckiem;3. Pomoc w przystosowaniu warunków w środowisku domowym do potrzeb dziecka oraz w pozyskaniu i wykorzystaniu w pracy z dzieckiem odpowiednich środków dydaktycznych i niezbędnego sprzętu Konsultacje z nauczycielami z logopedą, terapeutą i psychologiemRodzaj i zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymiKonsultacje i członków Zespołu: Podpis rodziców: Napięcie mięśniowe to temat rzeka. Dzisiaj postaram się przybliżyć nieco tę kwestię, ponieważ widzę jak bardzo stresujący jest to temat dla rodziców dzieci, u których zdiagnozowano owe „napięcie mięśniowe”– cokolwiek autor miał na myśli 😉 To, że napięcie mięśniowe jest, to fantastycznie, ponieważ to nic innego jak gotowość naszych mięśni do pracy. Aktywnością mięśni steruje układ nerwowy, który u niemowląt jest jeszcze niedojrzały, stąd ruchy maluszka są początkowo bardzo chaotyczne i nieskoordynowane. Osobiście nie widziałam jeszcze dwójki dzieci o identycznym „napięciu mięśniowym”- każdy z nas jest inny i wymaga indywidualnego podejścia. Oczywiście istnieją pewne ramy w których maluszek „powinien” się mieścić, ale tutaj też trzeba brać pod uwagę wiele czynników. Np. jeśli dziecko jest zdenerwowane, to nie spodziewam się, że będzie rozluźnione, że będzie mi łatwo sprawdzić ruchomość rączek czy nóżek. Taki maluch raczej mocno zaciśnie piąstki, będzie nimi nerwowo machał i prawdopodobnie cały zacznie się prężyć dając mi do zrozumienia, że mam się oddalić;) Tak samo sytuacja może wyglądać jeśli dziecku jest zimno lub np. ma refluks. Inny maluch będzie z kolei aż nadto spokojny, bardzo oszczędny w ruchach, nie będzie miał ochoty dźwigać główki czy nóżek- bo przecież to ciężka praca, a po co się wysilać… Zdecydowana większość takich zachowań mieści się w szerokich granicach normy. Patologię rozpoznaje się w znikomej części przypadków. Oczywiście jestem daleka od tego, żeby temat „napięcia mięśniowego” bagatelizować, ponieważ zarówno dzieci z podwyższonym, jak i obniżonym napięciem mięśniowym mogą mieć trudności z osiąganiem kolejnych etapów rozwoju, mogą wypracowywać i utrwalać nieprawidłowe wzorce ruchowe, ale zdecydowanie „napięcie mięśniowe” nie jest powodem do tego, żeby od razu dostawać zawału serca ( a uwierzcie mi, wiem co to znaczy strach o zdrowie dziecka- może kiedyś o tym opowiem). Jeśli mówimy o napięciu mięśniowym, bardzo ważną kwestią, oprócz oczywistej ILOŚCI oraz tego, jak poszczególne grupy mięśniowe ze sobą współpracują, jest jego dystrybucja- czyli rozkład w ciele… Często to właśnie rozkład napięcia mięśniowego oraz zaburzenia tzw. balansu są przyczyną nadmiernego napinania rączek, nóżek czy… prężenia się. W dużym skrócie, kwestia DYSTRYBUCJI napięcia mięśniowego wygląda następująco: Kiedy dziecko się rodzi, ma bardzo słabe mięśnie tułowia, natomiast stosunkowo duże napięcie w obrębie kończyn (stąd np. zaciśnięte piąstki). Takie dziecko porusza się w sposób chaotyczny, a każdy ruch pociąga za sobą reakcję całego ciała. W miarę, jak maluch rośnie, adaptuje się do nowych warunków, jego układ nerwowy dojrzewa i w idealnym układzie dochodzi do centralizacji napięcia mięśniowego- tułów staje się silny, dzięki czemu dziecko może czuć się stabilnie na podłożu, a jego ruchy nie wywołują już reakcji całego ciała- maluch jest w stanie wykonać ruch w sposób izolowany- np. wysunąć rączkę w stronę zabawki. Taka umiejętność pojawia się najczęściej w okolicach czwartego miesiąca życia. I na tym właśnie etapie bardzo często pojawia się kłopot. Duża część dzieci, którą spotykam nie ma wystarczająco stabilnego tułowia, dlatego kompensują sobie ten deficyt napięciem w obrębie kończyn- przecież w jakiś sposób muszą ustabilizować swoją pozycję. Skąd się to bierze? Przyczyny mogą być różne, ale warto pamiętać o tym, że to czasami sposoby pielęgnacji, noszenia, podnoszenia maluszka mogą sprawić, że to my sami trochę przyczynimy się do takiego stanu rzeczy. (Dobra wiadomość jest taka, że to działa również w drugą stronę. :)) I tutaj zaczyna się moja rola – NARESZCIE 😉 Podstawowa sprawa to: właściwa pielęgnacja >>>ZOBACZ>>ZOBACZ KURSY<<< Twoje udostępnienie wiele dla mnie znaczy, dziękuję! ❤️ Jeżeli pediatra stwierdzi obniżone napięcie mięśniowe u niemowlęcia, nie trzeba wpadać w panikę. Dzięki ćwiczeniom i właściwej pielęgnacji dziecko ma szansę rozwijać się prawidłowo. Opisujemy objawy, które mogą świadczyć o tym zaburzeniu w rozwoju oraz przyczyny jego powstania. Obniżone napięcie mięśniowe (czyli hipotonia mięśniowa) oznacza, że niemowlę gorzej radzi sobie z przeciwstawianiem się sile grawitacji. Skutkiem obniżonego napięcia mięśniowego jest wytworzenie przez niemowlę tzw. kompensacji. Oznacza to, że dziecko porusza się i działa w nieco inny sposób niż jego rówieśnicy z prawidłowym napięciem mięśniowym. Obniżone napięcie mięśniowe u niemowląt sprawia, że dziecko mało płacze, dużo śpi, a gdy nie śpi, leży w łóżeczku. Nie unosi do góry nóżek. Jest bardzo spokojne, ale tylko do czasu, gdy chcesz zmienić jego pozycję: unieść go, przewinąć –wtedy zaczyna głośno krzyczeć. Gdy podnosisz niemowlę z obniżonym napięciem mięśniowym, dziecko wydaje się bardzo ciężkie, „przelewa się przez ręce". Gdy kładziesz je na brzuszku – nie próbuje unieść główki, albo unosi ją, ale bardzo niepewnie. Objawów hipotonii jest więcej. Obniżone napięcie mięśniowe – objawy Objawy obniżonego napięcia mięśniowego u niemowlęcia widoczne są na każdym etapie rozwoju. Najwcześniej zaobserwować można zbyt duży zakres ruchu w stawach, kłopoty ze ssaniem, krztuszenie się podczas ssania. Później pojawiają się kolejne symptomy. Oto, na co powinni zwrócić uwagę rodzice, obserwując rozwój swojego dziecka. Co może wskazywać na obniżone napięcie mięśniowe u niemowlaka? W pozycji leżenia na plecach: niemowlę ma wypięty brzuszek i klatkę piersiową nie łączy rączek w linii środkowej ciała nie unosi nóżek i nie uderza nimi o podłoże, za to układa je w pozycji żaby po 3. miesiącu życia kręgosłup dziecka nie przylega do podłoża W pozycji leżenia na brzuchu: niemowlę słabo kontroluje główkę zaciska dłonie w piąstki ma uniesione barki (głowa jest schowana miedzy nimi, szyja wydaje się krótka) dziecko podpiera się na obu łokciach, nie sięga jedną rączką po zabawkę ma pogłębioną lordozę lędźwiową mocny docisk brzuszka do podłoża powoduje jego uwypuklanie się na boki. W pozycji czworaczej: niemowlę ma zgarbione plecy ma pogłębioną lordozę lędźwiową porusza się przesuwając w przód obie nóżki na raz zamiast pracować nimi naprzemiennie Niemowlęta z obniżonym napięciem mięśniowym często zaczynają czworakować znacznie później od rówieśników i w pozycji na czworakach długo nie czują się komfortowo – mają problem z utrzymaniem równowagi i przenoszeniem ciężaru ciała. W pozycji siedzącej: niemowlę ma zgarbione plecy siada „w literę W” nie czuje się pewnie, np. nie sięga po oddalone zabawki. Niemowlęta z hipotonią często siadają z opóźnieniem. W pozycji stojącej: niemowlę stoi na szeroko rozstawionych nóżkach koślawi stópki (mocniej obciążą wewnętrzną krawędź stóp) ma mocno wystający brzuch, a pośladki wypięte w tył. Przyczyny obniżonego napięcia mięśniowego Obniżone napięcie mięśniowe u niemowlęcia nie jest chorobą, ale objawem, który świadczy o zaburzeniach w pracy układu nerwowego, chorobach (genetycznych i wadach wrodzonych), a także o nieprawidłowej pielęgnacji dziecka. Do najczęstszych przyczyn hipotonii u niemowląt zalicza się: wcześniactwo niedotlenienie okołoporodowe zakażenie centralnego układu nerwowego krwawienie wewnątrzczaszkowe toksyczne uszkodzenie mózgu długotrwała żółtaczka choroby układu nerwowo-mięśniowego (np. miopatie i neuropatie) choroby genetyczne (np. zespół Downa. Uwaga! Jeśli obniżone napięcie mięśniowe nie jest wynikiem choroby genetycznej lub poważnego uszkodzenia mózgu, nie wpływa na możliwości rozwoju intelektualnego dziecka. Czy obniżone napięcie mięśniowe można wyleczyć? Jeżeli obserwujesz u swojego dziecka objawy obniżonego napięcia mięśniowego, warto skonsultować się z pediatrą. Diagnoza o obniżonym napięciu mięśniowym nie oznacza, że dziecko jest chore. Jeśli lekarz stwierdzi, że napięcie jest nieprawidłowe, skieruje malca do fizjoterapeuty. Pokaże on, jak pielęgnować dziecko, jak je nosić, przewijać i jak wykonywać ćwiczenia. Na efekty przyjdzie jednak trochę poczekać, a warunkiem ich uzyskania jest regularna praca z dzieckiem – w domu oraz z fizjoterapeutą. Kiedy minie obniżone napięcie mięśniowe? Jeśli rehabilitant stwierdzi, że ćwiczenia są konieczne, nie zaniedbuj ich. Dziecko z obniżonym napięciem mięśniowym, które nie zostanie poddane terapii, może później niż rówieśnicy siadać i wstawać, gorzej biegać, z trudem uczyć się jazdy na rowerku. Obniżone napięcie mięśni może też spowodować płaskostopie czy skrzywienie kręgosłupa. Jeżeli odpowiednio wcześnie podejmiesz rehabilitację, można tym powikłaniom zapobiec i dać dziecku szansę prawidłowego, zdrowego rozwoju. Zwykle po kilku miesiącach terapii dziecko nadrabia zaległości i „dogania” rówieśników. Komentarz dr Magdaleny Pałczyńskiej, pediatry z Centrum Medycznego Remedium w Łodzi. Umów się na wizytę przez materiały prasowe „Dość często obserwuje się u niemowląt obniżone napięcie mięśniowe, które w około 70 procentach przypadków nie jest związane z uszkodzeniem centralnego układu nerwowego. Dzieci takie wymagają jednak intensywnej rehabilitacji pod okiem specjalisty, ale równie ważna, co profesjonalna rehabilitacja, jest prawidłowa codzienna pielęgnacja dziecka przez rodziców. Ważne, aby pierwszą wizytę u rehabilitanta poprzedziła konsultacja neurologiczna. Większość rehabilitowanych dzieci w ciągu ok. pół roku ćwiczeń nadrabia opóźnienie rozwoju ruchowego.” Sprawdź także: Wzmożone napięcie mięśniowe – jak leczyć Obniżone i wzmożone napięcie mięśniowe u niemowląt – jak je rozpoznać? Na czym polega metoda Vojty ( na obniżone napicie mięśniowe)